środa, 23 sierpnia 2017

Stabilizacja centralna

Dużo słyszy się o stabilizacji centralnej, obwodowej, treningu nerwowo-mięśniowym, stabilizacji tułowia itp. Skupię się dzisiaj na omówieniu istoty stabilizacji centralnej, a więc zaczynajmy.

Czytając o stabilizacji centralnej, która jest nazywana zamiennie: stabilizacją lędźwiową, stabilizacją dynamiczną, kontrolą motoryczną, treningiem nerwowo-mięśniowym, autorzy mają na myśli kontrolę mięśniową, która jest niezbędna do utrzymania stabilizacji funkcjonalnej okolicy lędźwiowo-krzyżowo-biodrowej. Dużo uwagi przywiązuje się do tzw. core, które pełni funkcję gorsetu mięśniowego, który jest podstawowym elementem stabilizacji ciała oraz kręgosłupa zarówno podczas ruchu kończyn, jak i w przypadku, gdy kończyny pozostają nieruchomo. Mówiąc krótko "centrum stabilizacji" (core) stanowi podstawowy element, swoisty rodzaj napędu, elektrowni, silnika niezbędnego do ruchu kończyn. Wszystkie ruchy biorą swój początek w tym centrum i są przenoszone na kończyny.

Centrum stabilizacji mówiąc bardzo obrazowo, to przestrzeń w kształcie cylindra ograniczona mięśniami brzucha z przodu, mięśniami przykręgosłupowymi i pośladkowymi z tyłu, przeponą z góry, mięśniami dna miednicy oraz obręczy biodrowej, które ograniczają tą przestrzeń od dołu. Do tego dochodzą również mięśnie odwodzące i rotujące udo, które również wpływają na kontrolę tej przestrzeni z boku. Wszystkie wymienione wyżej mięśnie mają swoje bezpośrednie lub pośrednie przyczepy w obrębie rozciągającej się na znacznej długości powięzi piersiowo-lędźwiowej oraz kręgosłupa, które stanowią elementy łączące górne i dolne kończyny.

Postęp w rozumieniu wpływu  mięśni na stabilizację odcinka lędźwiowego kręgosłupa dokonał się po podzieleniu mięśni na lokalne i globalne. Mięśnie globalne to mięśnie, które generują znaczne momenty siły. Mięśnie te zapewniają stabilizację tułowia oraz umożliwiają wykonywanie jego ruchów. Mięśnie lokalne, to te które przyczepiają się bezpośrednio do kręgu lędźwiowego. Odpowiadają za zabezpieczenie stabilności odcinkowej, a także zabezpieczają pozycję kręgów lędźwiowych podczas ruchu.
Kiedyś największą uwagę przywiązywano do wzmacniania mięśni globalnych, obecnie zaś wiadomo, że należy wzmacniać obie grupy mięśni. Dowiedziono również, że siła nie jest jedyną, a w szczególności na pewno nie najważniejszą cechą mięśnia, ponieważ aktywizacja danego mięśnia ora jego wytrzymałość odgrywają większą rolę niż sama siła.

W kolejnych wpisach opowiem o metodach oceny stabilizacji centralnej oraz zaprezentuję kilka ćwiczeń.

Zapraszam na facebooka


Kliniczna medycyna sportowa - Khan, Brunkher

FizjoPaluch
Kamil Paluch

Zapraszam na stronę FizjoPaluch - nowoczesna fizjoterapia i rehabilitacja Gliwice