Bardzo częsta przypadłość u moich pacjentów - Zespół tarcia pasma biodrowo-piszczelowego

Do tego zespołu dochodzi na skutek tarcia pomiędzy pasmem b-p, a leżącym niżej nadkłykciem kości udowej. Tarcie pojawia się podczas kontakty stopy z podłożem, głównie w fazie podporu, w rejonie pomiędzy brzegiem tylnym pasma b-p a położonym niżej nadkłykciem kości udowej. Przeciętny kąt zgięcia stawu kolanowego przy fazie podporu ( w momencie uderzenie piętą ) wynosi 21 stopni.

DO tarcia przy stawie kolanowym zgiętym do lub poniżej kąta 30 stopni. U biegaczy z zespołem tarcia pasma b-p występuje zmniejszenie zakresu zginania i prostowania stawu kolanowego z ograniczeniem sił hamujących. Badania wykazały, że biegaczy tych cechuje znaczne osłabienie mięśni odwodzących staw biodrowy w kończynie chorej, wraz z obniżoną zdolnością do ekscentrycznej kontroli ruchu odwodzenia.

 Sportowcy skarżą się na ból odczuwalny ponad brzegiem bocznym stawu kolanowego, który zwiększa się podczas biegu. Ból pojawia się zawsze po przebiegnięciu tego samego dystansu lub po upływie takiego samego czasu, dłuższe dystanse lub zbieganie w dół w sposób szczególny nasilają objawy bólowe.

 Podczas badania 2-3 cm ponad linią boczną stawu występuje nadwrażliwość uciskowa. Testy mogą wykazać skrócenie pasma b-p, co jest wynikiem skrócenia powięzi b-p lub naprężacza powięzi szerokiej czy też mięśnia pośladkowego wielkiego lub nadmiernego rozbudowania mięśnia obszernego bocznego wywołującego nadmierna napięcie na paśmie.

Czynnikami wpływającymi na rozwój zespołu tarcia mogą być także błędy treningowe oraz nieprawidłowa biomechanika ruchu dodatkowo obniżające pasmo. Innymi czynnikami mogącymi wpływać na tarcie mogą być: szpotawe ustawienie stopy i stawów kolanowych, nadmierna pronacja, nadmierne boczne ustawienie miednicy.